Standardowy tłumik wentylacyjny składa się z obudowy wykonanej z blachy ocynkowanej, wyłożonej od wewnątrz materiałem tłumiącym – najczęściej wełną mineralną o odpowiedniej grubości. Materiał ten jest niepalny, dźwiękoszczelny, zabezpieczony przesłoną z folii lub blachy perforowanej.
Tłumiki wentylacyjne dzielą się na pasywne i aktywne.
• pasywne pochłaniają dochodzące do nich dźwięki, nie wprowadzając dodatkowej energii akustycznej, której zadaniem jest tłumienie odgłosów generowanych przez instalację. Urządzenia te bardzo często wykonuje się z przewodów sztywnych lub giętkich (tłumik elastyczny) wyłożonych wkładem niwelującym dźwięki,
• tłumiki aktywne – ze względu na wysokie koszty ich eksploatacji – rzadko spotykane są używane w systemach wentylacyjnych. Aby pełniły swoją funkcję, niezbędne jest dostarczenie energii. Ich praca polega na generowaniu fali dźwiękowej, skutecznie tłumiącej hałas.
Tłumik akustyczny wentylacji mechanicznej należy zainstalować w pobliżu źródeł hałasu, którymi najczęściej są wentylatory albo przepustnice. Można go również zamontować na głównym odcinku przewodu wentylacyjnego, ewentualnie dodatkowo na rozgałęzieniach, bezpośrednio przed nawiewnikiem lub wywiewnikiem powietrza.
W zależności od kształtu przekroju kanału wyróżniamy:
• tłumiki okrągłe – montowane za pomocą wkrętów samowiercących lub nitów w tę część kanału, w którą wsunięty jest kołnierz łączący,
• tłumiki prostokątne – montowane przy pomocy śrub (przy narożnikach stalowych) lub klamry (spinającej dwie ramki kołnierzowe).
Dzięki zastosowaniu tłumików w systemach wentylacji mechanicznej możliwe jest prowadzenie tego typu instalacji również w pomieszczeniach o wysokich wymaganiach akustycznych.
Źródło: redakcja
Partnerzy serwisu
To dzięki tym firmom możemy realizować Wasze potrzeby i zainteresowania