Do ogrzewania powierzchni na zewnątrz domu zwykle stosuje się elektryczne kable grzejne - przewody samoregulujące (zmiennooporowe). Dostosowują one ilość wytwarzanego ciepła (czyli pobieraną moc) do warunków otoczenia. Kable grzeją tym mocniej, im niższa jest temperatura otoczenia. Kiedy temperatura wzrasta, grzeją coraz słabiej i zużywają mniej energii elektrycznej. Automatyczna regulacja pobieranej przez przewód energii elektrycznej znacznie obniża koszty eksploatacji ogrzewania. Przewody nie przegrzewają się. Można je więc krzyżować, a także układać, nie stwarzając zagrożenia pożarem. Przewód samoregulujący składa się z dwóch równoległych żył miedzianych i umieszczonej pomiędzy nimi warstwy grzejnej wykonanej z polimeru. Całość jest otoczona izolacją oraz splotem ochronnym z miedzi i płaszczem ochronnym. Przepływ prądu pomiędzy żyłami miedzianymi, do których podłączone jest napięcie 230 V, odbywa się na całej długości przewodu. Dlatego można go ciąć w dowolnym miejscu na odcinki o dowolnej długości (oczywiście, gdy nie jest pod napięciem). W ten sposób można oszczędniej gospodarować materiałem i obniżyć koszty wykonania instalacji. Obwód grzewczy powinien być zabezpieczony wyłącznikiem nadmiarowoprądowym dobranym między innymi do długości przewodu. Wyłącznik chroni obwód na przykład przed zwarciem lub przeciążeniem. Dodatkowo obwody grzewcze muszą być wyposażone w wyłącznik różnicowoprądowy na prąd różnicowy 30 mA, który chroni przed porażeniem prądem elektrycznym.
Pracą układu kieruje sterownik z cyfrowym wyświetlaczem i przyciskiem programującym. Sterownik wyposażony jest w czujniki wilgotności i temperatury. Gdy na zewnątrz jest ujemna temperatura, ale nie pada, schody, podjazdy czy chodniki nie muszą być podgrzewane. Dzięki czujnikowi wilgotności układ się nie włącza. Czujnik temperatury pozwala zaprogramować zakres temperatury, w którym ma pracować ogrzewanie. Aby czujniki łatwo było rozróżnić, zwykle mają obudowy w innych kolorach: na przykład czujnik wilgotności żółtą, a temperatury – niebieską. Oba mają obudowy o stopniu ochrony IP 56. Sterownik ma funkcję ochrony przed marznącym deszczem, rejestruje czas pracy systemu grzewczego oraz sygnalizuje ewentualne uszkodzenia. Przewody grzejne połączone są ze sterownikiem tak zwanymi zimnymi przewodami oraz puszkami i zestawami przyłączeniowymi. Wolne końce przewodów grzejnych zabezpiecza się zestawami zakończeniowymi.
System do podgrzewania rynien chroni dach przed gromadzeniem się i osuwaniem śniegu, a rynny i rury spustowe – przed zamarzaniem. Zapobiega także tworzeniu się sopli. Przewody montuje się w linii prostej wzdłuż rynien i rur spustowych. System jest wyposażony w sterownik z czujnikami temperatury i wilgotności. Dzięki samoregulacyjnym właściwościom przewodu pobór mocy dostosowuje się do temperatury otoczenia. Przewód znajdujący się w zamrożonej wodzie pobiera 28 W/m, a ten sam przewód w powietrzu o temperaturze 0°C tylko 16 W/m. Na rynnach skrzynkowych szerszych niż 30 cm i na dużych powierzchniach układa się równolegle dwa przewody lub więcej. Jeśli woda z rynien jest odprowadzana do kanalizacji deszczowej, przewód powinien sięgać poniżej strefy przemarzania, czyli około 1 m poniżej poziomu terenu. Przewody grzejne można instalować praktycznie w dowolnym czasie (zarówno podczas budowy domu, jak i w trakcie jego użytkowania). Nie zaleca się montażu w temperaturze poniżej –10°C. W rynnach układa się zwykle dwa rzędy kabla. Mocuje się je specjalnie wyprofilowanymi uchwytami ułatwiającymi utrzymanie odpowiedniej odległości między sąsiednimi odcinkami. Do pionowych rur spustowych wprowadza się jedną pętlę kabla również mocowaną uchwytami. Jeśli długość kabla wprowadzonego do rury przekracza 50 cm, uchwyty przyczepia się do zawieszonego w niej metalowego łańcucha podtrzymującego.
Innym praktycznym zastosowaniem samoregulujących przewodów grzewczych jest ich montaż na rurach ciepłej wody w celu utrzymywania jej temperatury. Zależnie od rodzaju przewodu, może to być 45, 65 lub od 50 do 70°C.Stosując przewody samoregulujące, można zrezygnować z układu cyrkulacji ciepłej wody (pompy cyrkulacyjnej i rurociągów powrotnych). Ciepła woda ma zadaną temperaturę w każdym punkcie poboru i mniejsze są jej straty. System zapobiega rozwojowi bakterii Legionella w przewodach ciepłej wody.
Zastosowanie w układzie sterownika i wyłącznika czasowego pozwala na dowolne programowanie podgrzewania i oszczędzanie energii. Nie trzeba podgrzewać ciepłej wody w czasie nieobecności. Na rurach stalowych przewody grzewcze mocuje się za pomocą taśmy lub opasek. Na rurach z tworzywa sztucznego przyczepia się samoprzylepną taśmą aluminiową, którą nakleja się na całej długości przewodu grzewczego.
Przewody najlepiej układać w trakcie montażu rurociągów. Samoregulujące przewody elektryczne stosuje się również do ochrony rur przed zamarzaniem. Można w ten sposób chronić przed zamarzaniem rury kanalizacyjne i wodociągowe ułożone powyżej strefy przemarzania. Przewody montuje się identycznie jak te do podtrzymywania temperatury ciepłej wody. Czujnik temperatury należy umieścić w najzimniejszym punkcie chronionej instalacji. Przymocowuje się go samoprzylepną taśmą aluminiową bezpośrednio do rurociągu po przeciwnej stronie rury niż przewód grzejny.
Źródło: redakcja
Partnerzy serwisu
To dzięki tym firmom możemy realizować Wasze potrzeby i zainteresowania