Płytki ceramiczne oraz płytki kamienne są stosowane głównie w pomieszczeniach wymagających, jak kuchnie, łazienki, przedpokoje, jednak dobrze wyglądają również w innych pomieszczeniach. W zależności od producenta dostępne są w przeróżnych formatach i wykończeniach - od najmniejszych kostek o centymetrowym boku (np. mozaika) po płytki wielkoformatowe.
Terakota to jeden z najpopularniejszych rodzajów płytek podłogowych, produkowanych z gliny z dodatkiem surowców mineralnych. Formuje się ją za pomocą ciągnienia lub prasowania w temperaturze otoczenia, a następnie suszy. Płytka terakoty powstaje w procesie monocottury, polegającym na pokryciu licowej powierzchni szkliwem i jednokrotnym wypale w wysokiej temperaturze. W efekcie płytki mają mniejszą nasiąkliwość - nie plamią się. Nie są jednak mrozoodporne i nie nadają się do stosowania na zewnątrz pomieszczeń. Płytki terakoty są twarde, odporne na obciążenia i uszkodzenia mechaniczne. Grubość terakoty wynosi 6-8 mm. Najbardziej typowe płytki mają wymiary 25 × 25 cm i 33,3 × 33,3 cm, jednak występują także w formatach od 10 × 10 cm do 50 × 50 cm.
Gres są to płytki wykonywane z naturalnych surowców takich jak: glin białego wypału, kaolin, skalenie, piasek kwarcowy oraz barwniki. Formowane są w prasach, a następnie wypalane w temperaturze powyżej 1200 st.C. Płytki gresowe są wyjątkowo twarde, mogą osiągać 9 stopień w skali Mohsa. Uniwersalne, wewnętrzne i zewnętrzne zastosowanie wyrobu jest możliwe dzięki wysokiej spoistości i niskiej (0.1%) nasiąkliwości.
Może on występować w postaci naturalnej (nieszkliwonej) lub szkliwionej. Gres naturalny ma strukturę jednorodną, przez co wytarte lub obtłuczone płytki nie zmieniają barwy ani struktury. Gres szkliwowy przypomina terakotę, jego powierzchnia może być dowolnie zdobiona, a ścieralność zależy od zastosowanego szkliwa. Wśród płytek tego typu mamy bardzo duży wybór formatów - od 20 × 20 cm do nawet 100 × 300 cm. Standardowo gres ma grubość 9 mm, ale dostępne są także w wersji "slim", czyli płytek o grubości 3-6 mm.
Kamień naturalny. Nie każdy kamień nadaje się na posadzki. Na płytki podłogowe wykorzystywane są tylko odmiany, które mają niską ścieralność oraz nie małą nasiąkliwość. Zagwarantuje to trwałość i odporność na zabrudzenia. Najczęściej stosuje się granit, onyks i twardy piaskowiec. Czasem również używa się mniej odpornych marmurów i wapieni, jednak wymagają one impregnacji, gdyż łatwo je trwale zaplamić.
Kompozyty i konglomeraty są to płytki sztuczne wykonywane z mieszanek zmielonego kamienia naturalnego i gresu lub zmielonego kamienia o różnej granulacji (mączki, piasku, grysu), żywicy poliestrowej i włókien szklanych. Takie produkty są tańsze od kamienia choć mają takie same własności, a dodatkowo dzięki syntetycznym dodatkom są nienasiąkliwe. Minusem jest wrażliwość na środki silnie zasadowe, np. detergenty do usuwania tłuszczu.
Płytki kamienne są grubsze od płytek gresowych, mogą mieć 1, 1.5 lub 2 cm. Formaty są różnorodne, jednak typowa wielkość to 30 ×30 cm.
Na rynku znajdziemy szeroką paletę wzorów, kolorów i wymiarów płytek podłogowych. Wśród bogatej oferty producentów na pewno każdy znajdzie odpowiedni rodzaj dla swoich potrzeb.
Źródło: redakcja
Partnerzy serwisu
To dzięki tym firmom możemy realizować Wasze potrzeby i zainteresowania