Przepis na ładną fugę - fugowanie płytek Stara Cegła

Jednym ze sposobów montażu płytek na ścianie typu Stara Cegła czy innych płytek z kamienia lub imitujących kamień jest stosowanie różnego rodzaju zapraw klejowych. Należy pamiętać, że inne metody są stosowane do montażu płytek wielkoformatowych.

Odpowiednie przygotowanie ściany

Przed położeniem płytek należy najpierw właściwie przygotować ścianę. Wiąże się to między innymi z oczyszczeniem z wszelkich luźnych części, często z wyrównaniem powierzchni oraz z jej zagruntowaniem. Po wykonaniu tych niezbędnych czynności można rozpocząć układanie płytek na zaprawę klejową. Podczas układania należy pamiętać o stosowaniu między płytkami krzyżyków dystansowych lub listew. Dzięki temu uzyskamy odpowiednią odległość między płytkami i miejsce na położenie dekoracyjnej spoiny.

Kiedy zaimpregnować płytki?

Klejenie i fugowanie płytek to prace przy których bardzo łatwo zabrudzić płytki klejem i spoiną. Wiąże się to z późniejszym trudnym czyszczeniem płytek ułożonych na ścianie. Dlatego często fachowcy impregnują płytki już przed ich montażem. Ta metoda ułatwia pozbycie się tych zabrudzeń ze ściany. Wcześniejszą impregnację zwłaszcza docenia się przy elementach o nieregularnej chropowatej lub porowatej powierzchni. Gdy klej zwiąże można usunąć krzyżyki dystansowe i wyczyścić płytki z pozostałości kleju. Na tak przygotowane płytki można położyć zaprawę spoinującą.

Fugowanie płytek

Zaprawę spoinującą (fuga do płytek) wybieramy w zależności od techniki jej kładzenia. Do wyboru mamy zaprawy kładzione na mokro lub tzn. zaprawy półsuche. Ważne jest, że jedne i drugie są odpowiednie na fugowanie płytek.

Pierwszy rodzaj to zaprawy nakładane na mokro, jak sama nazwa wskazuje do ich przygotowania jest niezbędna woda. Po rozmieszaniu z wodą uzyskują konsystencję przypominającą cementową zaprawę klejową. Tego rodzaju zaprawę można nakładać za pomocą tzw. pacy, zsuwając zaprawę w przestrzeń między płytkami. Można również stosować rękaw foliowy. Jest to tzn. torba do fugowania płytek w kształcie trójkąta. Konstrukcja jej ułatwia wyciśnięcie zaprawy i umieszczenie jej w przestrzeniach między płytkami.
Łatwym sposobem na aplikację zaprawy jest użycie tzw. wyciskacza (pistoletu) do mas spoinujących. W ofertach producentów są dostępne 2 rodzaje tych urządzeń. Wyciskacz na rękawy foliowe oraz wyciskacz ze szczelnym tłoczkiem i tubą do bezpośredniego nakładania zaprawy.

Spoinowanie płytek za pomocą wyciskacza to stosunkowo łatwa metoda. Stożkową końcówkę wyciskacza przycinamy na odpowiedni rozmiar. Średnica otworu powinna być nieco mniejsza niż szerokość spoiny. Końcówkę wyciskacza należy umieścić w przestrzeni międzypłytkowej i przesuwając ją powoli aplikować zaprawę. Zwykle spoina wymaga wygładzenia, np. za pomocą sztywnego pędzelka. Najlepiej wykonać to, gdy zaprawa jest jeszcze mokra.

Drugim rodzajem zapraw są tzw. zaprawy półsuche. Już sama nazwa wiele mówi o konsystencji tego rodzaju produktów. Technika nakładania półsuchych mas spoinujących polega na ich aplikowaniu przy pomocy pacy i kielni. Po nałożeniu fugi należy ją wyrównać, najlepiej kielnią do fugowania.