Stolarka otworowa: drzwi zewnętrzne, wewnętrzne, okucia

Podstawowy podział drzwi

Drzwi możemy podzielić w zależności od tego, gdzie mają być umieszczone i jakie w związku z tym mają funkcje do spełnienia. Drzwi zewnętrzne to takie, które oddzielają świat zewnętrzny od wnętrza domu lub klatki schodowej bloku. Natomiast z klatki schodowej do wnętrza mieszkań prowadzą drzwi wejściowe, tzw. drzwi wewnętrzne. Wewnątrzlokalowe z kolei to te, które oddzielają poszczególne pomieszczenia w domu lub mieszkaniu.

Rodzaje drzwi

Drzwi różnią się między sobą sposobem otwierania. Klasyczne drzwi zewnętrzne, wewnętrzne (wejściowe) i wewnątrzlokalowe to drzwi rozwierane (zazwyczaj jednoskrzydłowe). Mogą być także dwuskrzydłowe – najczęściej wykorzystywane w domach jednorodzinnych. Pozostałe – wahadłowe, obrotowe, przesuwne, składane (łamane), harmonijkowe – są odmianami drzwi wewnętrznych (ewentualnie balkonowych), których wybór zależy od fantazji inwestora i przestrzeni wewnętrznej, jaką ma do dyspozycji. Sprawdzą się wszędzie tam, gdzie metraż mieszkań i domów nie jest zbyt duży.

Ze względu na konstrukcję możemy wyróżnić następujące rodzaje drzwi:

• Płytowe – ich głównym elementem jest rama oklejona (zasłonięta) z obu stron płytą wykończeniową, zaś wypełnienie stanowi warstwa ociepleniowa;
• Płycinowe – zbudowane są z ramy konstrukcyjnej, której pola wypełnione są płycinami (kasetonami);
• Klepkowe – w których skrzydło drzwiowe pokryte jest lub wypełnione klepkami;
• Deskowe – skrzydło takiego rodzaju drzwi jest wykonane z połączonych ze sobą desek (za pomocą poprzeczki i zastrzałów);
• Listwowe (ażurowe) – skrzydło drzwiowe wykonane jest z listew połączonych poprzeczkami i zastrzałami (pomiędzy listwami znajdują się puste przestrzenie);
• Z nadświetlem – górnym lub bocznym; stałe, uchylane (górne) bądź rozwierane (boczne).

Inny podział dotyczy materiału, z jakiego są produkowane drzwi:

• Drzwi drewniane – jako materiał na drzwi drewno musi pochodzić z drzew wysokiego gatunku – liściaste (dąb, mahoń), iglaste (świerk, sosna, cedr) i z drzew egzotycznych np. teaku. Drzwi drewniane zbudowane są z drewna klejonego warstwowo, co wzmacnia ich konstrukcje. Są trwałe i dobrze izolują cieplnie, aczkolwiek pozostają wrażliwe na wilgoć, dlatego zabezpiecza się je impregnatami, lakierem, fornirem, powłoką winylową, akrylową lub emalią chemoutwardzalną. Współczynnik przenikania ciepła U dla drzwi drewnianych waha się od 2 do 1 W/(m²K).
• Drzwi z PVC – mają ramę wykonaną z 2- lub 3-komorowych profili wzmocnionych stalowymi kształtownikami lub aluminiowymi. W zależności od rodzaju wzmocnienia współczynnik przenikania ciepła wynosi – dla tych pierwszych od 2,5 do 1,3 W/(m²K), dla drugich zaś 2,5–1,1 W/(m²K). Drzwi z PVC mogą być wykończone folią z powłoką akrylową albo okleiną z PVC. Ich zaletą jest to, że są trudno zapalne i samogasnące. Są najbardziej dźwiękochłonne ze wszystkich dostępnych rodzajów drzwi.
• Drzwi z aluminium – mają ramę zbudowaną z profili aluminiowych, zaś wypełnione są ocynkowanymi blachami stalowymi, ocieplonymi styropianem. Współczynnik przenikania ciepła U dla drzwi zewnętrznych z aluminium wynosi 2,5 –1,1 W/(m²K).
• Drzwi ze stali – stal wykorzystywana do produkcji drzwi jest ocynkowana, odporna na zarysowania i niewrażliwa na wpływ warunków atmosferycznych. Współczynnik przenikania ciepła U wynosi 2,6–1,8 W/(m²K).
• Drzwi z włókna szklanego – są lekkie i jednocześnie bardzo odporne, ale drogie. Pokrywa się je laminatami, które imitują różne gatunki drewna. Współczynnik przenikania ciepła U dla nich wynosi 1,6–1,3 W/(m²K).

Budowa drzwi wewnątrzlokalowych

Drzwi wewnętrzne zbudowane są z ramy, wypełnienia i płycin:

• Rama (ramiak) najczęściej wykonana z drewna klejonego (iglastego lub liściastego), czasem płyty MDF.
• Wypełnienie – ma stabilizować konstrukcję drzwi. Wykonane jest najczęściej z tzw. plastra miodu – sztywnego i wysuszonego papieru. Jego największymi zaletami są lekkość i niewielka objętość. Niestety plaster miodu nie jest dobrą warstwą izolującą cieplnie i akustycznie, a jeśli dostanie się do niego woda wówczas traci swoje właściwości. Innymi materiałami, które mogą stanowić wypełnienie drzwi są płyty wiórowe (otworowe, pełne) – są one zdecydowanie cięższe niż plaster miodu, ale wzmacniają konstrukcje drzwi.
• Warstwę zewnętrzną stanowią natomiast płyty – płyciny najczęściej HDF i MDF, które mogą być wykańczane w różnoraki sposób. Skrzydła mogą być pokrywane lakierem lub malowane. Najpopularniejszym pokryciem drzwi są laminowane płyty HDF. Wynika to z faktu, że są trwałe i odporne na uszkodzenia jednakże w razie zniszczenia nie można poddawać ich renowacji. Okleiny wykonane są z włókien celulozowych i mogą imitować różne gatunki drewna. Folia z PVC jest odporna na działanie wilgoci i uszkodzenia mechaniczne, także imituje różne gatunki drewna. Fornir z kolei to cienka warstwa drewna, którą pokryte są płyciny. Dzięki niemu (przez widok usłojenia) drzwi zyskują naturalny wygląd.