To, co dla nas jest wygodne w użyciu i nie sprawia nam żadnych trudności, dla osób niepełnosprawnych może okazać się barierą nie do pokonania albo znacznym utrudnieniem. Warto zastanowić się, na jakie elementy należy zwrócić uwagę, by wprowadzić niezbędne udogodnienia. Oto kilka praktycznych rad, jak powinna wyglądać przystępna łazienka:

• Najważniejsza jest wolna przestrzeń. Dla ułatwienia manewrowania wózkiem wyposażenie nie powinno tarasować wnętrza. Na środku łazienki powinna znajdować się wolna przestrzeń o wymiarach ok. 1,5 x 1,5 m. Dodatkowo ważnym elementem jest odpowiednia szerokości drzwi (minimum 80 cm w świetle ościeżnicy) i usunięcie progu, by zapewnić osobie korzystającej z wózka inwalidzkiego wygodny wjazd do pomieszczenia.

• Wyposażenie powinno zostać zainstalowane na odpowiedniej wysokości. Dobrze byłoby, aby szafki sięgały maksymalnie do 150 cm nad poziomem podłogi. Pralka natomiast powinna być otwierana z przodu, aby można było ją z łatwością obsługiwać. Jeśli z łazienki korzystają także osoby sprawne ruchowo, wówczas na wyposażeniu powinno znaleźć się uchylne lustro, które pozwoli na właściwe dostosowanie widoczności dla poszczególnych osób.

• Jeśli chodzi o miskę sedesową to zaleca się, by była ona podwieszana, gdyż znacznie ułatwia to bliski podjazd wózkiem inwalidzkim, a ponadto chroni muszlę przed obiciem. Co istotne sedes powinien być umieszczony nieco wyżej niż standardowo (ewentualnie może być zaopatrzony w specjalną nakładkę), zaś spłuczka zainstalowana w wygodnym do obsługi miejscu, np. na ścianie. Zaleca się także, by również pod umywalką znajdowała się pusta przestrzeń, ułatwiająca dogodny podjazd wózkiem. Przy muszli sedesowej przydatne będą dwie poręcze, jedna w kształcie litery „L” i druga uchylna, która będzie pomagała utrzymać równowagę.

• Najwygodniejsza w użyciu dla osób niepełnosprawnych jest kabina natryskowa. Nie należy zaopatrywać jej w klasyczny brodzik – powinna znajdować się bezpośrednio na poziomie posadzki. Najlepiej osłonić ją z dwóch stron ścianami, z pozostałych zaś zasłoną prysznicową lub parawanem, by zabezpieczyć przestrzeń przed rozpryskiwaniem wody. Dla wygody korzystania z natrysku umieszcza się pod nim składane siedzisko na wysokości ok. 50 cm od podłogi, aby ułatwić przesiadanie się z wózka inwalidzkiego. Niezbędnymi elementami zapewniającymi komfort korzystania z prysznica będą dwie poręcze. Jedna w pobliżu krzesełka – pozioma (na wysokości 75–85 cm), o którą będzie można oprzeć się podczas mycia. Druga – pionowa ułatwiająca wstawanie (ewentualnie może ją zastąpić drążek prysznicowy).

• Jeśli w łazience zainstalowana jest wanna, to powinna mieć ok. 40–50 cm wysokości i podobnie jak natrysk deskę do siedzenia (dostępne są także specjalne wanny z podniesionym dnem). Ważnym elementem jest także podcięcie w obudowie (o wysokości 18 cm i głębokości 15 cm), które zapewni osobom poruszającym się na wózkach inwalidzkich możliwość bliższego podjazdu. Warto zadbać o wannę z antypoślizgowym dnem, zagłówkiem i pamiętać także o niezbędnych poręczach i uchwytach. Przy dłuższym boku wanny powinny znaleźć się dwie poręcze – jedna w kształcie litery „L” i druga – pozioma (obydwie zainstalowane na ścianie), a także uchwyty nawannnowe ułatwiające wstawanie.

• Znacznym udogodnieniem – zarówno dla korzystających z prysznica, jak i wanny – będzie bateria elektroniczna na fotokomórkę, która umożliwia bezdotykowe otwieranie i zamykanie dopływu wody.

• Warto jest także pamiętać o podłodze antypoślizgowej, łatwych w utrzymaniu czystości ścianach, a także włącznikach i gniazdach elektrycznych umieszczonych na odpowiedniej wysokości (od 60 do 150 cm od podłogi).

• Zbędne są wszelkiego rodzaju chodniczki, dywaniki, w które zaopatruje się łazienki, by nabrały przytulnego charakteru. Łazienka dla osoby niepełnosprawnej powinna być przede wszystkim funkcjonalna, a chodniki mogą stanowić przeszkodę w poruszaniu się.